ایران و انرژی های تجدید پذیر

بسیاری از محققان حیطه انرژی بر این باورند که انرژی های تجدید پذیر به زودی جایگزین سوخت های فسیلی خواهد شد تا جایی که پیشبینی شده است که  تا سال 2026 میزان انرژی های تجدید پذیر تولید شده معادل 48 گیگاوات خواهد شد. این مقدار معادل میزان انرژی های تولید شده توسط سوخت های فسیلی می باشد.

این روند پر سرعت تمامی کشور های اروپایی و آمریکایی را مجاب به پیشرفت انرژی های تجدید پذیر خود کرده است. با این حساب، کشور ایران از نظر پرداختن به مسئله سوخت های فسیلی در چه جایگاهی قرار دارد؟ ایران کشوری است که به داشتن سازه های بادی، از قدیم الیام معروف بوده و از نظر جغرافیایی جزء بهترین مناطق دنیا برای انرژی های تجدید پذیر است.

دو منطقه بزرگ از ایران یکی سیستان و دیگری خاف جز مناسب ترین مکان ها برای تولید انرژی های تجدید پذیر هستند . با استفاده از ظرفیت این دو بخش از کشور  در سال 2004  20 مگاوات برق تولید شده است. برنامه ریزی و پیشرفت های صورت گرفته در این حوزه این میزان را در سال 2020 به 292 مگاوات در سال ارتقاء داده و ایران را جزء سی کشور برتر در این حیطه قرار داده است. اما سوال اینجاست که این رشد به چه صورتی اتفاق افتاد؟!

جواب سوال را میتوان در فعالیت های پژوهشکده هوا خورشید دانشگاه مشهد جستجو کرد این پژوهشکده در سال 1389 برای گسترش تولید انرژی های تجدید پذیر شروع به کار کرد و توانست بسیاری از توربین های بادی را همراه با مبدل (convertor) بومی سازی کند. نتیجه این کار ایجاد بستری مناسب برای پژوهش گران این حیطه شد تا جایی که بسیاری از افرادی که در این حیطه شروع به فعالیت کردند به نوعی دانش آموخته این پژوهشکده هستند و یا از تجربیات ایشان در این پژوهشکده استفاده شده است.