نسل جدید دانشگاه

«آموزش کاربردی» به عنوان یکی از اصلی ترین عوامل حل مسائل عمومی مورد نیاز جامعه مطرح است. فلسفه و کاربرد نظام دانشگاهی در هر کشور حل مسئله و رفع نیاز های مختلف با روش های علمی می باشد. عملکرد نظام آموزش عالی ایران به نوعی ضعف کارآمدی فارغ التحصیلان دانشگاهی را نشان می دهد؛ بررسی خروجی های دانشگاه های کشور نشان می دهد تربیّت متخصصین کارآمد به وسیله نظام آموزش عالی در وضعیت مناسبی به سر نمی برد. در این بین مسائل دیگری مانند مهاجرت نخبگان و یا ضعف سیستم استخدامی کشور مسئله به کارگیری متخصصین در کشور را دچار چالش کرده است. از این جهت، بازنگری در ساختار دانشگاه و نزدیک کردن آن به الگو به روز آموزش کاربردی یکی از پر اولویت ترین نیاز های حل مسائل در کشور به وسیله نخبگان می باشد.

از نسل اوّل دانشگاه

دانشگاه های جهان از نظر نزدیک بودن به آموزش کاربردی در نسل های مختلفی قرار می گیرند. دانشگاه های نسل اوّل صرفا تربیت متخصص انجام می دادند و به دنبال در دستور کار قراردادن آموزش کاربردی بودند. دانشگاه های نسل دوّم علاوه بر آموزش به مسئله پژوهش نیز پرداختند لذا خروجی آن ها دانشمندانی بودند که امکان حل مسائل را به صورت نظری دارا بودند. دانشگاه های نسل سوّم علاوه بر آموزش و پژوهش مسئله کارآفرینی را هم مدنظر قرار دادند لذا خروجی این دانشگاه ها کارآفرینان تخصص گرا بودند. تغییر ساختار دانشگاه به دانشگاه های نسل سوّم یک خروجی ملموس و قابل اندازه‌‌گیری برای اقتصاد به وجود آورد. تربیت کارآفرینان به وسیله دانشگاه های نسل چهارم افق بزرگی از تاثیر نظام دانشگاهی در اقتصاد بوده است.

دانشگاه کاربردی

افزایش انتظارات جامعه از نظام دانشگاهی منجر به طراحی نسل جدید از دانشگاه ها تحت عنوان دانشگاه های نسل چهارم شد. از این رو دانشگاه های نسل چهارم با این هدف به وجود آمدند تا کارآفرینان خروجی دانشگاه علاوه بر کارآمدی اقتصادی توجه به منافع جامعه و حل مسائل عمومی جامعه داشته باشند. در واقع خروجی نسل چهارم بایستی فعالیت خود را با تمرکز بر ارتقاء وضعیت اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی جامعه و حل مسائل عمومی جامعه برنامه ریزی نماید.

به روز رسانی دانشگاه در ایران

مسئله اینجاست که ساختار دانشگاه ها در ایران چندان نتوانسته است از ساختار نسل اول و دوم خارج شود. تربیت متخصصین کاربردی و افرادی که توانمندی حل مسائل عمومی جامعه ایران از جمله مسائل اقتصادی را داشته باشند. عدم توانمندی ایجاد اشتغال به وسیله فارغ التحصیلان دانشگاهی، مهاجرت نخبگان به دلیل عدم وجود زمینه های لازم نقش آفرینی نیز از جمله تبعات عدم به روز رسانی ساختار دانشگاه های ایران متناسب با الگوی نسل سوم و چهارم می باشد.