کوچک بهره ور است

تا حالا به عظمت فولادسازی دقت کردید، کارخانه هایی فوق بزرگ که در تناژهای بالا سنگ آهن را تبدیل به فولاد میکنند و کوره هایی دارند که همه چیز را میتوانند در خود ببلعند. این کارخانه ها در حجم گسترده ورق های فولادی و سایر محصولات فولادی را تولید میکنند و علاوه بر تامین نیاز داخل باعث صادرات محصولات فولادی ما نیز میشوند و این یعنی یک بهره وری خوب!  موافقید؟

آیا کوچک بهره ور است

شکل گیری و بهره وری فولاد در کارخانه های بزرگ یک دروغ یا بهتر بگم یه اشتباه بزرگه که برای ما جا افتاده تا جایی که ما اساسا نمی تونیم فکر بکنیم که فولاد جایی غیر از کارخانه های بزرگ فولاد و به گونه ای دیگه بخواد تولید بشه در حالی که اتفاقا میتونه در واحدهای کوچک تر تولید بشه و در عین حال بهره ور تر باشه و علاوه بر تامین نیاز داخل صادرات هم داشته باشد

تا حالا اسم کشت و صنعت مغان را شنیدید؟ دشتی با وسعتی قریب به 360 هزار هکتار که در هزاران هکتار از اراضی آن انواع زراعت، باغداری، دامپروری و غیره صورت میگیره و حجم عظیمی از تولیدات زراعی و دامی را به خودش اختصاص داده و در صادرات هم دستی بر آتش داره.

ولی در اکثر نقاط کشور چنین چیزی نداریم و کشاورزی توسط واحدهای خرد  در متراژهای چند جریبی و چند هکتاری توسط کشاورزان و گلخانه دارهای مستقل صورت میگیره اما در عین حال میزان تولید محصولات کشور خوبه و از طریق همین کشاورزهای جزء کلی هم صادرات داریم.

در واقع ما در مقابل یه شرکت کشاورزی غول پیکر به نام کشت و صنعت مغان که کلی کشاورز را به کارگری گرفته تا در خدمتش باشند هزاران کشاورز با زمین های مستقل که در اختیار خودشونه داریم و نه تنها کمتر از شرکت کشت و صنعت مغان تولید ندارند بلکه هزاران برابر بیشتر و بهتر تولید دارند و محصولاتشون صادر هم میشه و در عین حال اجیر کسی نیستند و خودشون آقای خودشونند و روی زمین خودشون کار کنند.

خب همین اتفاق که در کشاورزی مون مطرح هست را در مورد فولاد هم میشه مطرح کرد یعنی بجای اینکه فولادسازی های غول پیکر در جاهای مختلف کشور راه انداختیم میتونستیم کارگاه های کوچک فولاد سازی در نقاط مختلف کشور داشته باشیم که افراد به صورت فامیلی و یا تعاونی خودشون برای خودشون کار کنند و نه اینکه کارگر کارخانه های بزرگ باشند.

مسلما اگه دولت هزینه هایی که برای راه اندازی فولادسازی های بزرگ انجام داده را برای افراد عادی جامعه انجام می داد نتیجه ای بهتر در تولید و صادرات فولاد میگرفت و در عین حال افراد زیادی هم بجای اینکه کارگر باشند کارفرمای خودشون می بودند و البته فساد کمتری هم داشتیم.

در سایر صنایع و حتی خودروسازی هم میشه چنین کارهایی انجام داد و روی کارگاه های کوچک حساب کرد به این صورت که هر کارگاه تولید یک قطعه را بر عهده میگرفت و نهایتا یک راسته که شامل ده ها کارگاه کوچک و بزرگ هست میشدند کامل کننده ی زنجیره ی تولید یک خودروسازی و یا هر صنعت دیگه ای. الان این کار در بعضی از کشورهای دنیا مثل چین و آلمان اتفاق افتاده ولی خب معلوم نیست چرا در کشور ما هیچ وقت به بهره وری کارگاه های کوچک و عزت نفسی که برای مردم ایجاد میکنند و بهره وری بالایی که میتونند داشته باشند توجه نشده