مزارع سبز ایران و گردشگری کشاورزی

در گردشگری کشاورزی، گردشگران با فاصله گرفتن از زندگی شهری، به طور نزدیک از فرآیند های موجود در پرورش محصولات زراعی و باغی بازدید کرده و حتّی انجام چنین کار هایی را تجربه می کنند. در گردشگری کشاورزی، گردشگران در مواجهه با مزارع کشت محصولات، مراتع سبز، جنگل ها و باغ های میوه و یا محل پرورش زنبور عسل و یا حیوانات دیگر مواجه شده و روند تهیه محصول بدست خود را تجربه می کنند. در واقع مزارع، گلخانه ها و یا باغ ها می توانند ذاتاً به کارکرد گردشگری ساخته شده و امکاناتی مانند محل اسکان، امکانات رفت و آمد، و امکان تهیه غذا های ارگانیک را داشته باشد. همچنین گردشگری کشاورزی می توان کاربرد گردشگری سلامت، گردشگری آموزشی نیز داشته باشد. هر چند ابتکارات گردشگری در ایران مانند بودم گردی و یا گلخانه های خاص مصرف گردشگران کل گرفته است امّا ظرفیّت بالای ایران دارای پتانسیل بسیار بزرگتری در پیوند صنعت کشاورزی و گردشگری می باشد.

مسئله گردشگری کشاورزی منجر به افزایش درآمد کشاورزان شده لذا این قسم از کشاورزی در بسیاری از کشور های جهان مورد توجه قرار گرفته است. ترویج گردشگری کشاورزی در ژاپن باعث شد تا درآمد بدست آمده از باغ های سیب تا 6 برابر افزایش یابد. همچنین در بسیاری از کشور هایی اروپایی و آمریکای شمالی که ظرفیّت ایجاد مزارع سر سبز و گردشگرپسند در حاشیه شهر های صنعتی وجود دارد بسیاری از مردم به دنبال این هستند تا تعطیلات خود را در حومه شهر ها بگذرانند. مزارع خود برداشت، محصولات ارگانیک، جشنواره های محلّی و تور های مزارع و باغ های سر سبز از جمله تفریحات گردشگری کشاورزی در این کشور ها می باشد. همچنین این نوع از گردشگری به نوعی می تواند مروّج سنت های فرهنگی مناطق و محلّات باشد. آیین های بومی و رسوم فرهنگی موجود در کشور ما نیز می تواند به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری کشاورزی مورد توجه قرار گیرد. تفاوت سبک زندگی مردم روستا و شهر به نوعی اصلی ترین عامل رونق این نوع از گردشگری می باشد.